Nou, we zijn hier alweer een week. Wat gaat de tijd snel. We hebben al veel gedaan deze week. Maandag begon onze eerste therapie dag. Hier hebben we de therapeuten gezien en gesproken. Ze wilden natuurlijk alles weten om een zo goed mogelijk beeld te kunnen krijgen. Bij Fysiotherapie gingen we gelijk wat doen. Ik mocht op mijn buik op de mat liggen. Dit had ik nog nooit gedaan in deze 1.5 jaar. Ik voelde hem ‘s middags wel in mijn buikspieren hoor!
Dinsdag heb ik geoefend met eten. Ik heb appelmoes, fruit en gedikt water gegeten/gedronken. Er werd gekeken op welk niveau ik ongeveer zat. Het is hier bij veel therapieën in niveaus opgedeeld. Ik zit met eten op niveau 2, dus ze gaan therapie geven wat bij niveau 2 hoort. Dit doen ze ook met andere therapieën.
Woensdag heb ik een geheugentest gehad. Dit wist ik van tevoren niet. De spraak therapeut zei op het begin van de sessie drie woorden (Dog, Shirt, Flower). Dit viel mij gelijk op, dus ik dacht gelijk al hier moet ik wat mee. Toen ging ze echt van alles vragen en na een half uur vroeg ze de drie woorden die ze op het begin tegen me zei. Deze wist ik nog.
Verder heb ik woensdag ook gestaan. Ja je leest het goed, ik heb gestaan! Wel met behulp van een apparaat hoor, want alleen staan gaat nog niet, maar wat voelde dat goed!
Donderdag heb ik therapie gehad met Captain Barbosa. Dit is de hond van een therapeut op het Shepherd center. Deze hond is er om mensen op hun gemak te stellen en voor bevordering van therapie. De therapeuten zeiden dat veel mensen een oefening minder moeilijk vinden als er een hond bij is. Bijvoorbeeld als je een oefening met je hand doet, hem naar voren duwen en terugtrekken bijvoorbeeld. Als de hond erbij is wordt die bij de hand gelegd, zodat de oefening veranderd naar de hond aaien. Er is gebleken dat het mensen zo veel vaker lukt.
Ik vond het, als hondenmens, zeker niet erg om een sessie met ‘Barbosa’ te doen.
Het zijn allemaal kleine dingen, maar voor mij zijn ze heel groot.
En dan vrijdag, alweer de laatste dag van de week. Ik heb weer gestaan met behulp van een apparaat. Ook heb ik weer op mijn buik gelegen en een soort van ‘push-ups’ gedaan. Ik had die dag ook een afspraak met de dokter op het Shepherd Center. Die wou weten hoe alles ging en hoe het met mij was gegaan deze week en hoe ik mij voelde.
In het weekend hebben we geen therapie, dus we besloten om iets te gaan doen. We zijn zaterdag (gisteren) naar een groot winkelcentrum geweest, namelijk Lenox Square. Één woord; Chaos. We zijn als Achterhoekers ook niet veel gewend. Wat een drukte.. maar zeker wel even fijn om uit het appartement te zijn.
Het is momenteel zondag, dus een rustdagje. Vanavond vroeg het bed in en morgen er weer tegenaan!